روضه مکتوب شب هشتم 

جضرت علی اکبر علیه السلام

از امام محمّد باقر عليه السّلام  در کتاب کامل الزیارت روايت مى‏كند كه فرموده اند:هر گاه چشم مؤمنى براى شهادت امام حسين عليه السّلام  بقدرى پر از اشك شود كه به گونه‏هاى صورتش بچكد خداى رؤف او را دائما در غرفه‏هاى بهشت جاى خواهد داد. بیاد امشب بیاداشک های مولامون سرپیکرجوانش گریه کنیم .

علی اکبر عليه السّلام  نخستین نفر از بنی­هاشم بود که به میدان رفت هرکسی ازبنی هاشم اذن میدا می خواست امام اجازه نمی داد اما تا علی اکبر اذن خواست ا،امام به او اجازه میدان رفتن داد  تودل امام غوغایی برپاست درروایت است آقا صدازدعلی جان می خواهی بروی برو ولی کمی خرامان خرامان برو تابیشتربتونم ببینمت  یک نگاهی مأیوسانه به او کرد   و گفت: «اَللّهُمَّ کُن أنتَ الشَّهیدُ عَلَیهِم،فَقَأ بَرَزَ إلَیهم غُلامٌ أشبَهُ النّاسِ خَلقاً و خُلقاً و مَنطقاً بِرَسولِکَ و کُنّا إذا اَستَقنا إلی نَبیِّکَ نَظَرنا إلیه ؛ خدایا خودت بر این قوم شاهد باش، که به سوی آنها جوانی رفت که از نظر جمال  و کمال و سخن گفتن،شبیه­ترین مردم به رسول تو است و ما هر گاه مشتاق دیدار پیامبر تو بودیم به چهره علی­اکبر می­نگریستیمازامام صادق عليه السّلام  پرسیدند الذلذائذ چیست؟فرمود پدری فرزندی رابه حد بلوغ برساند واین پسردرمقابل دیدگان پدرراه برود این منظره خیلی برای پدرلذت بخش است .پرسیده شد سخترین مصیبتها چیست ؟فرمودندهمان جوان درمقابل دیدگان پدرازدست برود .2

سخت است پیش چشم بابا

غلطیده به خون جوان بمیرد

ازبهرپدر عصای پیریست

ای وای که پیش ازآن بمیرد

روضه مکتوب شب نهم

حضرت باب الحوائج ابالفضل العباس علیه السلام

در كتاب خصال و كتاب امالى از ثمالى نقل ميكند كه گفت: حضرت امام زين العابدين عليه السّلام نظرى به عبيد اللَّه بن عباس بن على بن ابى طالب عليهم السّلامنمود و شروع بگريه كردند و فرمودند: هيچ روزى براى پيغمبر خدا صلّى اللَّه عليه و آله از جنگ احد سخت‏تر نبود، زيرا حضرت حمزة بن عبد المطلب عليه السّلام كه شير خدا و رسول بود درآن روز شهيد شد.بعد از جنگ احد جنگ موته براى پيامبر خدا ناگوار شد كه پسر عموى آن حضرت يعنى جعفر بن ابى طالب در آن روز شهيد شد.سپس امام زين العابدين عليه السّلام فرمودند: هيچ روزى مثل روز عاشوراى امام حسين عليه السّلام نبود. زيرا تعداد سى هزار نفر كه گمان مى‏كردند از اين امت بودند اطراف آن بزرگمرد را گرفتند و هر كدام از آنان مي خواستند بوسيله ريختن خون امام حسين عليه السّلام بخدا تقرب بجويند.امام حسين عليه السّلام ايشان را ياد آور خدا ميكرد ولى نمى‏پذيرفتند، تا اينكه سرانجام آن حضرت را از راه ظلم و كينه و دشمنى شهيد نمودند.آنگاه حضرت سجاد عليه السّلام فرمودند: خدا حضرت‏ عباس عليه السّلام ‏ را رحمت كند! حقا كه امام حسين عليه السّلام را بر خويشتن مقدم داشت و جان خود را فداى آن حضرت نمود تا اينكه دستهاى مباركش قطع شد.خداى مهربان در عوض دستهاى عباس عليه السّلام دو بال به وى عطا كرد تا بوسيله آنها در بهشت با ملائكه پرواز نمايد. كما اينكه اين نعمت را نيز به جعفر بن ابى طالب عليهما السّلامعطا كرد.حضرت عباس عليه السّلام نزد خدا يك مقام و منزلتى دارد كه فرداى قيامت جميع شهيدان براى آن غبطه ميخورند.

روضه مکتوب شب هفتم محرم

حضرت علی اصغر علیه السلام

(توسل آيه الله گلپايگاني به حضرت علي اصغر(عليه السلام) به نقل ازواعظ محترم حجه السلام يثربي)ايشان مي گفتند :  مرحوم آيت الله العظمي گلپايگاني يك روضه خوان مخصوصي داشتندكه هرزمان اين روضه خوان دربيت مرجع بزرگوار بود نشان دهنده اين بود كه آقا يك مشكلي ياحاجت مهمي دارد

هر زمان هم كه درخدمت  ايشان روضه مي خواند روضه حضرت علي اصغر(عليه السلام) رامي خواند. (حسن اشعري مداح معروف قم)

از مرحوم آيت الله العظمي ميرزاي قمي  معروف نقل شده است كه:

ايشان وقتي كه مهمي ومشكلي برايشان پيش مي آمد توسل به ذيل عنايت حضرت علي اصغر عليه السلام پيدا مي كردند. ايشان دهه اول محرم روضه خواني داشتند به هر يك از منبريها كه مي خواستند ذكر مصيبت كنند مي فرمودند روضه حضرت  علي اصغر  امام حسين عليهما السلام خوانده شود.

يكي ازمنبريهاي روضه خوان به او عرض كردآقاديگر شهداي كربلا هم سهمي دارند.  ميرزاي قمي فرمودند مي دانم ولي هر كدام از شهداءمي جنگيدند ويا حد اقل از خودشان دفاع مي نمودند ولي حضرت علي اصغر عليه السلام قدرت دفاع نداشت.(موضوع مشهور است ولي مطلب از آقاي سيد ابو الفضل مدرسي نقل شده است. )

روضه مکتوب شب ششم محرم

حضرت قاسم بن الحسن علیهما السلام

چند نكته در ميدان رفتن حضرت  قاسم قابل تأمل است:

1-  مرحوم محدّث قمّى در نفس‏المهموم نقل مى‏كند:(جَعَلا يَبْكيانِ حَتّى غُشِىَ‏ عَلَيهِما)؛«هر دو آنقدر گريه كردند كه هر دو بيهوش شدند»! ما در وداع هيچ شهيدى از شهداى كربلا اين حال را از امام (عليه السلام) نمى‏بينيم!!  (1)      و اين از مختصات اين مظلوم است.

2- امام عليه السلام به قاسم فرمود: يابن اخي انت من اخي علامه و اريد ان تبقي لِاَتسلي بك. وجود تو موجب تسلي دل من است. را ستي چه مقام با عظمتي است كه در سن سيزده سالگي باعث آرامش دل عموست. (2)

3- نحوه آمدن اما حسين عليه السلام بر بالين او:  فَجَلَّى الْحُسَيْنُ عليه السلام كَمَا يُجَلِّي الصَّقْرُ ثُمَّ شَدَّ شِدَّةَ لَيْثٍ أُغْضِبَ حسين عليه السلام كه فرياد برادرزاده‏اش را شنيد مانند باز شكارى خود را ببالين وى رسانيده و چون شير ژيانى شمشير كشيده بقاتل وى حمله كرد.

4- قضاياى كربلا قضاياى روشنى است و سراسر اين قضايا هم افتخارآميز است، ولى ما آمده‏ايم چهره اين حادثه تابناك تاريخى را تا اين مقدار مُشوَّه كرده‏ايم! بزرگترين خيانتها را ما به امام حسين عليه السلام كرده‏ايم. ما آمده‏ايم قاسمى درست كرده‏ايم كه آرزويش فقط دامادى بوده، آرزوى عمويش هم دامادى او بوده است. اين را شما مقايسه كنيد با قاسمى كه در تاريخ بوده است....

روضه مکتوب شب پنجم محرم

جناب عبدالله بن حسن علیهما السلام

به نقل از منابع معتبر ابي عبد الله بر بالين هفت نفر از شهدا حاضر شدند:

از نكات عجيب بودن نام دو غلام امام حسين در بين اين هفت نفر است، و عجيب تر اينكه ابي عبد الله السلام در لحظه شهادت صورت بر صورت غلامش ( واضح )مى‏گذارد يعنى همان ابراز محبتى را كه درباره فرزند شجاع و دلبندش على اكبر عليه السلام مى‏كند، درباره غلامش نيز روا داشته.

1- مسلم ابن عوسجه (لهوف)   2- حر (لهوف)  3- واضح تركي غلام امام حسين(عليه السلام)(  (نفس المهموم)  4- جون غلام ابوذر (نفس المهموم) 5-علي ابن الحسين(عليه السلام)( (لهوف)   6- قاسم ابن الحسن(عليه السلام)( (لهوف)    7- ابا الفضل العباس(عليه السلام)( (بحار) ...

روضه مكتوب شب سوم محرم

 مرحوم آيت الله العظمي ميرزا جواد آقاي تبريزي دررابطه با حضرت رقيه چنين فرمودند؛

حضرت رقيه(عليها سلام) قبرش در شام مشهوروفلسفه ي وجود آن قبر در شام،رسوا كردن دشمنان دين است كه بعد ها قضاياي شام را انكارنكنند.  وقبرحضرت رقيه(عليها سلام) نشانه اسير شدن زنها در اين مكان مقدّس است وكسي ديگر نمي تواند قضاياي شام را تكذيب كند.  ودفن حضرت رقيه وقبر شان در اين مكان خود سند گويايي آن است .

ولذا نبايد به تشكيك بعضي توجه كرد كه در خصوص قبر و مقام آن حضرت القاء شبهه مي كنند. آنان اغوا شدگان شيطا نند.  زيارت اين خانم (حضرت رقيه(عليها سلام))كسب معنويت است كه مي تواند انسان را از انحراف نجات دهد وهمه را تشويق به زيارت آن مي كنيم وبراي همه دعا مي كنيم.  (1)

روضه مكتوب شب دوم محرم

ورود به كربلا

امام باقر(عليه السلام)فرموده است،خداوندكربلا را 24 هزار سال پيش از آنكه كعبه را بيافريند،آفريده است و آن را پاكيزه فرمود و بر آن بركت افزوده است و پيش از آنكه خداوند خلق را بيافريند، آن را قرار داده است و همواره چنين خواهد بود و خداوند آن را در بهشت هم بهترين زمين‏ها قرار داده است.

قَالَ الْبَاقِرُ(عليه السلام)خَلَقَ اللَّهُ كَرْبَلَاءَ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ الْكَعْبَةَ بِأَرْبَعَةٍ وَ عِشْرِينَ أَلْفَ عَامٍ  وَقَدَّسَهَاوَ بَارَكَ عَلَيْهَا فَمَا زَالَتْ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَ اللَّهُ الْخَلْقَ مُقَدَّسَةً فِي مَنَازِلِهِ وَ لَا تَزَالُ كَذَلِكَ وَ جَعَلَهَا اللَّهُ أَفْضَلَ الْأَرْضِ فِي الْجَنَّة (1)

امام صادق عليه السّلام آهى كشيد وبه مفضل فرمود: يَا مُفَضَّلُ إِنَّ بِقَاعَ الْأَرْضِ تَفَاخَرَتْ فَفَخَرَتْ كَعْبَةُ الْبَيْتِ الْحَرَامِ عَلَى بُقْعَةِ كَرْبَلَاءَ فَأَوْحَى اللَّهُ إِلَيْهَا أَنِ اسْكُتِي كَعْبَةَ الْبَيْتِ الْحَرَامِ وَ لَا تَفْتَخِرِي عَلَى كَرْبَلَاءَ

روضه مكتوب شب اول محرم

حضرت مسلم بن عقيل عليه السلام

مقدمات:

مقدمه 1 :    فضيلت ماه محرم:  ماه محرم شهر الحسين عليه السلام است،در مقابلْ، رمضانْ شهرالله ، محرم را به به واسطه اتصالش به حضرت سيد الشهدا عليه السلام ، خلّاق عالم مخصوص نمود به خصوصياتي چند:

روز اول آن، وقت استجابت دعوات و قضاي حاجات است چنانكه در حديث ابن شبيب آمده و كذلك روز عروج ادريس عليه السلام به بهشت است.   روز سوم آن،حضرت يوسف عليه السلام از چاه بيرون آمد. روزپنجم ، حضرت موسي عليه السلام از دريا عبور كرد. روز نهم ، دركوه طور با خدا مناجات نمود. روز نهم ،حضرت يونس عليه السلام از شكم ماهي بيرون آمد، و موسي و يحيي ومريم در اين روز متولد شدند. و روز دهم ،شهادت امام حسين عليه السلام اتفاق افتاد. روز شانزدهم ، بيت المقدس قبله نماز گرديد.روز هفدهم،عذاب به اصحاب فيل نازل شد. روز بيست و پنجم،حضرت سجاد رحلت نموده است.

اين ماه را در جاهليت احترام بسيار بوده و قتل و غارت در آن حرام دانسته،ولي بد نفسان ومنافقان امت پيغمبر آخر الزمان در اين ماه، خون دوستان و فرزندان سيد بشر را حلال دانسته و هتك حرمت اهل بيت نمودند. (1)....